Turkije

Vervolgen onze reis, gaan over de nieuwe vierbaans weg naar de grens van Turkije.

Bij de grens staan weer onwijs veel vrachtauto’s, op zondag word er bijna geen een doorgelaten ,wat een lot.

De controle is ook voor ons strenger dan vorig jaar,4 loketjes =   controle binnenkant, kenteken camper, akita’s paspoort wordt uitgebreid bekeken, binnenkant kastjes, laden, luiken, dan de stempels in het paspoort en als laatste de controlepost dat er niets vergeten is.

Kost wat tijd, maar alles ontzettend aardig.

We hebben nog mazzel vergeleken met Turkse gezinnetjes voor ons, die moeten de complete auto leeghalen ( die echt prop en prop vol zit met spullen)

Daarna gaan we naar de kust, schiereiland Gelibolu, na een stukje piste komen we aan bij een idyllisch ( sommigen zouden het ook rommelig noemen) kiezelstrandje. ( N 40*27’19.4″ O 26*30’38.8″).

Vissersbootjes, oude caravans, waterbron en een hoop zwerfvuil ( zo jammer) anders was het een perfecte plek.

Maar een prima, rustige plek om even de was te doen en verder een extra dagje lui te zijn. En heerlijk 18 graden…….

Daarna nemen we de veerboot van Gelibolu naar Lapseki ( zo’n 15,- ) en richting Bursa en het Nationale park Kuscenneti, een beschermd gebied met wel 200 vogelsoorten, uitkijktoren en museum,

We zijn nog vroeg in het seizoen, maar er zijn wel al pelikanen en ooievaars.

Een mooie stop, overnachten aan de rand van het park met uitzicht over het meer, MOOI!   N 40*13.772′ O 28*02.764′ + waterbron

Nog zo’n 800km. te gaan naar Cappadochië, gaan onder Ankara langs.

Wat een wegennet heeft Turkije, bijna alles is 4baans.

Rijden over een hoogvlakte ruim 1000 meter hoog.

Hier nog geen lente, bijna geen kleur, erg saai.

Af en toe een praatje met Turken, studenten of een verkoper die Engels spreekt, voelen ons erg welkom hier.

Op een parkeerplaats hoog boven het openlucht museum in Göreme, kunnen we overnachten en met een uitzicht geweldig!

N 38*38.440 O 34*50.778     *=gr.

Blijven hier een paar dagen, geweldige plaatsen waar picknicken of overnachten geen probleem is. B.v. N 38*39.833 O 34*49.253

Maken natuurlijk weer veel te veel foto’s.

En ook hier weer mensen die ons met een mooi verhaal een tapijtje willen verkopen…. Buitenkansje, speciale dag, alleen deze dag, alleen voor ons, haha

Gaan dit mooie gebied verlaten, we komen hier vast weer terug.

Op weg naar de Zwarte zee kust, kijken of we het Sumela klooster kunnen vinden, tussen Torul en Trabzon.

Na een schitterende bergroute, colletjes van meer dan 2000 meter.

Rijden nog tussen de sneeuw door, een kerstplaatje.

Komen we aan in Torul en nemen dan de weg naar Trabzon, over de Zigana pas.

Daarna nemen we de afslag naar het Sumela klooster.

In het dorpje kopen we groente bij de groentewinkeltjes een stuk of 3 op een rij.

De verkoper komt aanlopen, geeft een plastic zak voor de sla.

Zoek er een lekkere uit, maar dan hilarisch ,blijk ik de sla gepakt te hebben bij de buurman ( was een grote hoop) verkoper wat pissig.

Maar alles opgelost als we bij beide iets kopen, gelachen!!

Sowieso een leuk dorp, iedereen zwaait en roept welkom…

Rijden dan naar het klooster, 16 kilometer waarvan de laatste 3 erg smal.

Het is nu niet zo druk,( het klooster is ook dicht blijkt later) zomers zou dit niet te doen zijn.

Lopen even naar de ingang, een paar foto’s ,dat was het.

Maar de rit erheen, was alleen al de moeite waard.

Mogen even later bij een restaurant op de parkeerplaats staan, gratis en met wifi!!